عبدالمطلب شریفی، سرپرست تیم کاوش می‌گوید کاوش در «وستمین» سخت‌تر از کاوش در «شهر سوخته» است، هرچند شهر سوخته پهنه‌ای وسیع دارد، اما وستمین با وجود کوچک‌تر بودنش برای کاوش در هر مترمربع نیاز به مطالعه و بررسی‌های بیشتری دارد، شاید برای همین اگر این سایتِ باستانی را از فراز آسمان ببینید، به نظر محوطه‌ای متفاوت به چشم می‌آید.
اشکانیان در زمان حضورشان در محوطه «وستمین» به ارتفاعات آمدند، چون باید ارتباطِ بین این محوطه و پایتخت‌شان «صددروازه» به گونه‌ای برقرار می‌شد که پیام‌رسانی انجام شود. اقدامی که با تنها وسیله‌ی موجود یعنی «آتش و دود» می‌توانستند انجام دهند. از سوی دیگر علاوه‌بر چشم‌انداز مناسبی که از بالای «شاه‌دژ» وجود داشته، کشف ابزارآلات جنگی این فرضیه‌ها را می‌تواند تکمیل‌تر کرده و به یقین نزدیک‌تر کند.
در دوره اشکانی، اشکانیان با ابداع دو سیستم یکی در کشورداری که حکومت فدرالی را تشکیل می‌دهند و دیگری نظامی‌گری یعنی جنگ‌های «پارتیزانی» در کشورداری موفق عمل می‌کنند.
شریفی معماریِ گوردخمه‌ها را در سه بخش «فضای مستطیل‌شکل یا راهرو»، « ورودی یا درگاه بین راهرو و دخمه» و «اتاق دخمه» تقسیم می‌کند و در پاسخ به این پرسش که آیا تاکنون قبر متفاوتی با دیگر قبور کشف شده که متعلق به بزرگ یا ثروتمندی باشد؟ می‌گوید: تقریبا می‌توان گفت که اشیای به دست آمده در قبور به جز چند تدفین اسب، مشترک است؛ تدفین‌ها خانوادگی هستند، یعنی از یک تا پنج مورد را در داخل یک دخمه دفن کرده‌اند. اگر داخل دخمه فضای کافی برای یک عضو خانواده نبود، استخوان‌ها و اشیای نفر قبلی را کناری جمع می‌کنند تا امکان دفن نفر بعدی باشد. به این اقدام «تدفین ثانویه» می‌گویند. یا اگر جایی نبود، نفر بعدی را داخل راهرو دفن می‌کردند.
