در بسیاری از حفاری های قبر در ایران که با اسکلت همراه هست استفاده از اشیای زینتی و جواهرات دیده می شود که در بدن شخص متوفی قرار دارد و حتی زینت آلاتی دیده می شود که فقط در آن زمان رایج بوده و در دوره های دیگر هم دیده نشده است. اگر خوب بررسی کنیم متوجه مطلبی خواهیم شد که خیلی از این جواهرات در زمان حیاتشان استفاده نمی شده و فقط بعد از مرگ داخل قبر قرار داده شده است که این مطلب جای بسی تامل دارد .
استفاده از زیورآلات در تدفین به همراه متوفی مخصوصا زیورآلات مفرغی در دوره های بعدتر که بسیار زمخت و سنگین بدون ظرافت است که شخصا بعید میدانم در زندگی روزمره از آنها استفاده میشده است و فقط در مراسم تدفین به همراه متوفی خاکسپاری میکردند
جنبه های دیگری نیز میتوان متصور بود مانند کاربرد جادو و دور کردن ارواح و نیروهای اهریمنی وجود این باورها قطعا در بین مردمان هزاره های گذشته بوده است
نکته مهمتر در چرایی استفاده از این پیکره های خدابانو است که نزدیک شدن به این چرایی میتونه کمک بیشتری به دلیل استفاده از زیورها برای این پیکره ها و استفاده انسانها از این زیورها بکنه به گمانم قرار دادن زیورها بر روی سر به خاطر اهمیت سر در پیکر انسان و خدایان میتونه باشه
البته این اهمیت که خیلی بعد تر از دوره های مد نظر ما بود و قطعا کارکرد زیورها در دوره های بعد از پیش از تاریخ تغییر کرده و در دوره های تاریخی میتونسته متفاوت بوده باشه .اینکه بخواهیم وارد جزئیات اشکال زیورآلات و محلهای قرارگیری آنها و تفاوت در تمدنها و تغییر در ساختار آنها باشیم نیاز به اطلاعات بسیار دقیق تری از ساختار اعتفادی جوامع هست اینکه چگونه می اندیشیده اند و این باورها به چه علت دستخوش تغییر و تکامل شدند و اینکه چه عواملی باعث تغییر در جزئیات این باورها در بین تمدنهای هم عصر شده. اطلاعات و داده های باستان شناسی بسیار محدودی در این خصوص وجود داره و به گمان ما برای درک بهتر این موضوع باید مناسبتهای اجتماعی بین جوامع مورد بررسی و مطالعه دقیقتر قرار بگیره
اعتقادات دینی و مذهبی اصلی ترین عامل استفاده از این جواهرات و زیور آلات می باشد که در دوران ایران باستان در مقبره ها و قبرها استفاده می شده است.
