علامت جوغن یا لاپیا

جوغن

بسیاری از حفاران دفینه و جویندگان گنج معمولا علامت لاپیا با جوغن را اشتباه می گیرند .حال ببینیم لاپیا چیست .در علم جغرافی، به کوچکترین شکل فرسودگی کارستیک گفته می شود. شکلهایی که به دلایل مکانیکی و اتمسفری در قسمت های بیرونی سنگ ها تشکیل می شود. هر چقدر لاپیاها واضح تر باشند، خلوص پلمه سنگ بیشتر می باشد. لاپیا در پلمه سنگ هایی که تراورتن، رس و سنگ آهک به وفور وجود دارد، ایجاد نمی شود. در سنگ آهک دولوموتیک، لاپیاها به میزان کمی تشکیل می شوند.
ماده هایی که سنگ ها را تحت تاثیر قرار می دهند:
از اسید، آب، شرایط اتمسفری، تغییرات مکانیکی و گیاهان می توانند تاثیر بگیرند. اسید بر سنگهای ماگکاتیک تاثیر زیادی ندارد. در سنگهای رسوبی تاثیر بیشتری دارد. ممکن است شکل آنها را تغییر دهند.
اثرات آب : به دو گونه زیر زمینی و روی زمینی تقسیم می شود. اثرات جوی اثرات آب و هوایی را در بر گرفته و بر روی تغییرات اثر می گذارد. تغییر شکل مکانیکی به گسل ها و طاق ها تبدیل می شود. سنگ ها را می شکند. گیاهان تاثیر خود را با ریشه هایشان می گذارند.
تاثیرات آب : در مناطقی که باران فراوان می باشد، سنگ ها از نظر فیزیکی و شیمیایی تاثیر می پذیرند. همانطور که تاثیر پذیری ممکن است در جهت کم کردن جرم باشد، می تواند در جهت زیاد کردن آن نیز باشد. مخصوصا با پر شدن آب در ترک ها، در زمستان بر اثر یخ زدن، دوباره باعث ایجاد ترک شده و پهن شده و باعث ایجاد لاپیا می شود.
تاثیر آب های روی زمین : با یخ زدگی، فرسایش، و زیادی بافت گیاهی، خودش را نشان می دهد.
ولی آبهای زیر زمینی : در صخره ها حجم آب فضای خالی شروع به افزایش می کند. انحلال سیمان، خرابی مواد معدنی، در اثر افزایش شکاف در سنگها موجب کاهش مقاومت می شود. در مناطقی از توپوگرافی که سخت می باشد قدرت فرسودگی آب در حال افزایش می باشد. در نتیجه حلقه های دایره ایی پلمه سنگ ها، حکاکی های گرد و خیلی زیبایی باز می کنند.

 

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا