اما وستمین درست در مسیر شهر صد دروازه قرار دارد و با آن تنها ۴۸ کیلومتر فاصله دارد. بین آنها کوهی به ارتفاع ۲۸۵۰ متر فاصله انداخته است. همان کوهی که در نوک آن قلعه‌ای به نام «دژ شاه» قرار دارد و باستان‌شناسان آثار دوره اشکانی را در آن رویت کرده‌اند. آنها معتقدند وستمین منطقه‌ای نظامی بوده که چون در مسیر عبور دشمنان برای رسیدن به پایتخت اشکانیان (صد دروازه) قرار می‌گرفته افراد داخل قلعه از طریق مردمان این خطه از احتمال ورود دشمنان مطلع می‌شدند و اوضاع را به اطلاع مسوولان پایتخت برای حفاظت از این شهر مهم می‌رساندند.
صد دروازه یا «هکتام پلیس» مهمترین پایتخت دوران اشکانی محسوب می‌شود که طبق متون تاریخی شهری بسیار پر رونق بوده و در باختر خراسان قرار داشته و از ۲۰۰ سال پیش از میلاد پایتخت اشکانیان بوده است.
” هکاتومپیلوس” در زبان یونانی به معنای صد دروازه است. این لقب در نزد یونانیان به شهرهایی داده می‌شد که بیش از چهار دروازه را دارا بودند. مکان این شهر باستانی امروزه نزدیک دامغان قرار دارد. اشک سوم و تیرداد اشکانی در سال ۲۴۹ قبل از میلاد آن را پایتخت خود قرار دادند و تا قرن اول میلادی به اهمیت خود باقی بوده است. نخستین کاوش‌های باستان شناسی برای کشف شهر باستانی صد دروازه توسط دیوید استروناخ (David Stronach) (متولد ۱۹۳۱م./۱۳۱۰ش.) باستان شناس اسکاتلندی در اطراف قومس دامغان انجام شد اما این کاوش‌ها با شکل گیری انقلاب اسلامی نیمه کاره رها شد.
بر اساس روایت‌های تاریخی، صد دروازه شهری بزرگ بود که از یک سو تا مازندران و از سوی دیگر تا جنوب سمنان کشیده شده بود. تا کنون کاوش‌های باستان شناسی استروناخ نیز نتوانسته است مکان دقیق این شهر را نشان دهد. به همین دلیل صد دروازه همچنان در دل خاک‌ها مدفون مانده است. برخی معتقدند صددروازه در دورهٔ اوج خود ۲۸ کیلومتر مربع وسعت داشته است.
