«شیردال» موجودی با بدن شیر همراه با بال و غالبا صورت پرندگان شکاری مانند عقاب، شاهین، باز و قرقی است. در برخی منابع نیز آمده است: قدیمی‌ترین «شیردال» کشف‌شده از آسیای مرکزی به سده‌های پنجم و چهارم پیش از میلاد برمی‌گردد و به حکومت‌های تابع امپراطوری هخامنشی متعلق است. هخامنشیان شیردال را «نگهبانی در برابر اهریمن برای دفینه های خود» می‌دانستند. سرستون‌های مشهور هخامنشی هم یکی از مشهورترین مصنوعات بشری هستند که شیردال‌ها را نمایش می‌دهند. نام این جانور در پارسی میانه «بشکوچ» است.
با توجه به توضیحات بالا شیردال در حقیقت یک نوع نگهبان محسوب میشد که در افراد ایجاد وحشت میکرد و کسی جرات نزدیک شدن به اماکن و مراکز مهم را نداشتند و سعی شده به عنوان یک بازدارنده و پیشگیری در راه رسیدن به اماکن استفاده شود.
به همین دلیل شما باید پشت سر شیردال به سمت فلش بدنبال یک درب پلمپ شده مخفی بگردید که در حقیقت ورودی یک خزانه مهم شاهی می باشد.این راه ورود می تواند به شکل یک درب سنگی مخفی با زیر یک سنگ خاص باشد که با کمی دقت می توانید پیدا کنید.از طلسم احتمالی آن خبر ندارم ولی قطعا دارای تله های ریزشی از بالا می باشد.
