ساختمان میل، از پنج بخش اصلی تشکیل شده است؛ پایه یا سکو، ساقه، سرپوش، راس و پلکان. بدنه‌ی اصلی برج که معمولا مربعی‌شکل یا مدور است و به آن ساقه می‌گویند، روی پلانی مربع‌شکل یا چندپهلو قرار می‌گیرد که پایه یا سکو نام دارد. این پایه‌ها با توجه به ارتفاع زیاد برج‌ها و مساحت کم قاعده‌ی آن‌ها، نقش بسیار مهمی در مقاومت میل‌ها داشته‌اند و به همین جهت در ساخت آن‌ها بسیار دقت می‌شده است. اصلی‌ترین بخش هر میل که در واقع محل روشن کردن آتش و نگهداری آن بوده و بسته به شکل ساقه‌ی میل، مربع، دایره یا هشت‌گوش ساخته می‌شده است، رأس نام دارد. رأس‌ها معمولا دارای یک یا چند روزنه بوده‌اند که نور آتش از آن‌ها خارج می‌شده است. سقف رأس که در واقع سایبانی بوده که به منظور محافظت از آتش ساخته می‌شده و اشکال مختلفی نیز داشته است، سرپوش نام دارد.
برای ترددِ کسانی که عهده‌دار نگهداری آتش بوده‌اند، هر میل دارای پلکانی بوده است که به‌وسیله‌ی یک درب به بیرون راه دارد. این درب‌ها به دلایل امنیتی فاصله‌ی نسبتا زیادی تا سطح زمین داشته‌اند تا ورود به میل‌ها کار آسانی نباشد. میل‌ها اکثرا یک پلکان داشته‌اند که برای بالارفتن و پایین آمدن از آن استفاده می‌شده است، اما برخی از میل‌ها مانند منارگار اصفهان، دو پلکان مارپیچ و کاملا مجزا داشته‌اند. یکی از این میل‌ها که قطعا شاخص‌ترین آن‌ها نیز است، میل گنبد کاووس است که در شهر گنبدکاووس استان گلستان قرار دارد.
