ثروت های بزرگ پادشاهان و راز ناپدید شدن این گنجینه ها همیشه یکی از موضوعات جذاب تاریخ بوده اند. محققان، باستان شناسان و حتی ماجراجوهای زیادی به خاطر کشف این گنج های افسانه ای به مکان های ناشناخته قدم گذاشته اند اما با وجود جست و جوهای زیاد، هیچ اثری از آنها دیده نشده است؛ طوری که انگار داستان وجود این گنج ها فقط یک افسانه بوده که در گذر زمان به فراموشی سپرده شده ولی به راستی چه عاملی باعث شده که خزانه پادشاهان با گذشت این همه حفاری در ایران کماکان ناشناخته مونده و کمتر به آنها دستبرد شده.

حدود 30 سلسله‌، دودمان‌ها و شاهان خاندان‌های اصلی فرمانروا در ایران حکومت کردند که هر کدام چندین پادشاه داشتند که هر کدام صاحب ثروت و خزانه های مختلف بودند که ثروت خود را از کشور گشایی های مختلف و معادن فلزات گرانبها می گرفتند.به همین دلیل خزانه های بسیار پر باری داشتند ولی امروزه کسی از خزانه های آنها اطلاعی ندارد و نمی داند جای آنها کجاست.

مسله کلی و مهم در این خصوص اینه که همه پادشاهان در این زمینه بسیار حرفه ای عمل می کردند و روش ها و فاکتورهای زیادی را در مخفی کردن دفینه ها و خزانه ها رعایت می کردند.اعم از انتخاب مکان مناسب برای ساخت خزانه ، استفاده از عمق مناسب برای  انواع خزانه ها، راه های مواصلاتی به خزانه های شاهی ،امنیت خزانه های شاهی، حسابداری خزانه ها و مسایل ریز و درشت مختلف که همه و همه از مسایل بسیار حساس در پنهان سازی دفینه ها محسوب می شود.

به همین دلیل دسترسی به خزانه ها بسیار سخته حتی اسکندر مقدونی نتوانست به خزانه اصلی هخامنشیان دسترسی پیدا کند علی رغم اینکه چندین خزانه را غارت کرده ولی هیچگاه نتوانست به دفینه اصلی هخامنشیان دسترسی پیدا کند و در حصرت آن برای همیشه ماند.