آتشکده ها مکانی بودن مثل مساجد امروزی البته با این تفاصیل که در آن زمان به خاطر نبود بانک مردم اشیاء گران قیمت و اموال خودشون در هنگام سفر به شهرهای مختلف به آنجا به صورت امانت میگذاشتند در تمام آتشکده ها افرادی مثل خادم امروزی که در مساجد هستند در آتشکده ها هم بودن ولی مردم آنهارو به اسم کاتب میشناختند که فردی صالح و مذهبی و امانت دار به حساب میامد البته در همان زمان هم کاتب ها به دو دسته تقسیم میشدند

۱- کاتب اعظم که کارشون همان کاره کاتب معمولی بود ولی مخصوص درباریان بودن و اماناتدرباریان را نگه میداشتند

۲ – کاتب معمولی برای مردم عادی بودن که امانات مردم رو محافظت میکردند . هر دو کاتب وقتی از شخصی اموالش را به صورت امانت میگرفتند به او رسید میدادن تا وقتی که از سفر بازمی گشت دوباره رسید را میگرفتند و اجناس را تحویل میدادند و مردم هم به جای این عمل به آنها هدایا تقدیم میکردند . و در زمانی هم میشد که شخصی که وسایلش را به کاتب سپرده بود در راه سفر توسط دزدان یا از شدت خستگی راه و … تلف میشد وسایلش در همان جا باقی میموند تا اگه از اقوامش کسی آمد وسایل را تحویل بگیرد که هیچ در غیر این صورت همان جا میماند و دست نمیخورد و در قدیم هم به خاطر نبود جاده مناسب و فراوانی دزدان و شرایت نا مساعد آب و هوایی افراد زیادی در راها جان خودشونو از دست میدادند به همین خاطر اموال زیادی در آتشکده ها باقی میموند .

خوب حالا میریم سر اصل مطلب آتشکده هایی که مخصوص افراد عادی بود اموال کمتری در مقابل آتشکده های مخصوص درباریان بود دارند .

خود کاتبها هم افراد ثروتمندی بودند بنابراین وقتی میمردند اجساد آنها را با ثروتشان دفن میکردند.

غیر از این که مردم برای سپردن وسایل با ارزش خود به آتشکده ها میرفتند محل مقدسی هم برای آنها بود و برای پرستش خدا هم به آنجا میرفتند و هدایایی هم از طرف خود اهدا میکردند .

حالا میپردازیم به بیو گرافی آتشکده ها .

در زیر تمام آتشکده ها یک اتاق مخفی وجود دارد که در عمق ۷ متری است و تمام وسایل امانی و هدایا در آنجا نگهداری میشد .

تمام آتشکده ها یک راه خروجی اضطراری دارند که در مواقع حمله دشمن بتونن از آنجا فرار کنند.

قبر کاتب ها پس از فوت ۵۰ الی ۱۰۰ متر جلوتر آتشکده دفن میشد .

آتشکده هایی که در ارتفاعات بلند و نوک قله یا تپه بودن مخصوص درباریان بودند که جسد کاتبان را در آنجا در همان فاصله البته با فرق این که در صخره جایی را میکندند و به صورت غار درست میکردند و آنها را در همونجا دفن میکردن و در غار را مهرو موم میکردند .

در ضمن به خاطر همینه اکثر امام زاده هایی که قبلا آتشکده بودن و تبدیل به امامزاده شدن زیرشونو میکنن میبینن دفینه موجوده