اکثر حفاران دفینه از مشکلات حفاری و عمری را که در این راه صرف کردند می گویند و جالب اینجاست که همه آنهایی که به چیزی نرسیدند درد دل می کنند و از مشکلات و بدبختی های خود سحن می گویند.
اما به راستی چرا اکثر حفاران دفینه به دفینه نمی رسند حتی آنهایی که سند معتبر دارند و یا آثار سنگی و وزیری خوب دارند نمی توانند موفق شوند. دلایل زیادی برای این کار وجود دارد از نسخه های جعلی گرفته تا نسخه های درویشی ، از بی اطلاعی حفاران گرفته تا سوء استفاده شیادان و دعاگران ، اما مشکل اصلی کار در غیر قانونی بودن و در خفاکار کردن می باشد . یک دفینه وزیری با نقشه و پلن خاص و با تشکیلات خاص دفن می شد و برای دفن آن فکر و زمان خرج می شد. و ممکنه صد ها کارگر در مدت زمان بسیار طولانی بر روی مکانی که قرار بود به عنوان خزانه و یا جای دفینه قرار گیرد کار می کردند ، ابتدا یک ابعاد بزرگ را تا عمق مثلا 20 متر می کنند و سپس به شکل قیف با یک شیب ملایم به مرکز می آمدند و اتاق خزانه یا سفید خانه را می ساختند. با استفاده از حقه ، تله ها و اسرار خاص ، بنابراین برای باز کردن همچین مکانی باید ضمن آشنایی با ترفندهای دفینه گذاری ، کار طولانی مدت نیز صورت گیرد و با یک روز یا یک هفته کار کردن شبانه و در خفا نمیشه نتیجه گرفت. جز اینکه از تکنولوژی های روز مثل انواع دستگاه فلزیاب ، طلایاب و یا اسکنر استفاده کرد تا زمان نتیجه گیری ما سریع تر شود در غیر این صورت اگر بخواهید از مسیر اصلی دفینه گذاری و با خنثی کردن ترفند های آنها به دفینه برسید سال های زیادی باید صرف این کار شود که جز بدبختی و بیچارگی چیزی به همراه ندارد.
