همانطور که میدانیم در گذشته در ایران بانکی وجود نداشته است  و پادشاهان ایران و بسیاری از کشورهای دیگر مسکوکات ، طلا و نقره و سایر اموال و جواهرات خود را به شکل دفن کردن در زمین و دل کوهها پنهان می کردند.

این پادشاهان یا به شکل نوشتن نسخه گنج مکان اصلی دفینه خود را یادداشت می کردند یا از طریق آثار سنگی مختلف بر روی زمین در ساخت و طراحی این نشانه های سنگی چنان دقتی میکردند طوریکه این آثار سالهای متمادی کاملا کاملا سالم مانده است و هنوز هم می تواند به عنوان نشانه دفینه استفاده شود.

حال ببینیم که یک آثار سنگی بیانگر چه مطلبی بوده فقط مسیر دفینه را مشخص میکرد یا به امور دیگری نیز می پرداخت.یک آثار سنگی به طور متوسط بیانگر تقریبا پنج مورد در مورد یک دفینه می باشد :

1- آدرس دقیق

2- نوع جنس

3- دوره تاریخی

4-طلسم احتمالی

5- تله احتمالی

در همه موارد بالا که یک سنگ آثار به آن اشاره دارد کاملا به شکل رمز بوده و برای  بیننده چیزی مشخص نیست جز یک استادی که به همه رموز دوره های مختلف تاریخی آشنایی کامل داشته باشد.