سرو ایرانی به‌عنوان نماد استقامت و سرفرازی ایرانیان بیان می‌شود. سرو در تصویرگری‌های پس از ورود اسلام به ایران به شکل سرشکسته دیده می‌شود. گفته می‌شود این گونه تصویرگری از سرو در نقاشی‌های این دوره نشان از این دارد که اعراب به این وسیله در پی نشان دادن از بین رفتن صلابت ایرانیان پس از حمله به ایران بوده‌اند. به طور کلی در تمامی هنرهای تجسی ایرانی و پارچه بافی نماد سرو کاملا دیده می‌‌شود.
این درخت به عنوان یک درخت همیشه سرسبز و استوار حتی در سرما پایداری می‌کند. درخت سرو از هزاران سال پیش در ایران کاشت شده است و یکی از نمونه‌های کهنسال این درخت، سرو کشمر بوده‌ است که کاشت آن را به دست زرتشت دانسته‌اند.
شهرستان بَردَسکَن از شهرستان‌های استان خراسان رضوی است. مرکز این شهرستان شهر بردسکن است. بر اساس روایتی در محلی که اکنون کاشمر خوانده می‌شود.

«بین گشتاسب کیانی و زرتشت پیامبر دیداری روی داده‌ است، چون گشتاسب کیانی، دین بهی را پذیرفت، زرتشت نخستین آتشگاه خود را در قلمرو حکومت کیانی پی ریخت و در جلو در این آتشکده، درخت سروی را که تبار بهشتی داشت، با دست خویش کاشت تا همین سرو را بر ایمان شاه گواه بگیرد بر هر برگ این سرو نام گشتاسب نقش بسته بود و چون درخت بالا گرفت، شاه نیز بر گرد سرو مینوی، تالار بزرگی ساخت تا نگهدار حرمت سرو باشد. »