آیین کفن و دفن در ایران باستان در دوره های مختلف تاریخی متفاوت بوده و راه و روش های مختلفی داشت.و رسم بر این بوده که فرد مرده بعد از مرگ زنده می شود و نیاز به آب و غذا و سرمایه جهت ادامه زندگی بعد از مرگ دارد به همین دلیل در کنار جسد یک خمره آب و یک خمره غذا قرار می دادند و همچنین مقداری از سرمایه آن فرد و متعلقات مورد علاقه وی بسته به نوع شغل ، میزان دارایی و طبقه اجتماعی قسمتی از سرمایه فرد در کنار جسد قرار می گرفت به همین دلیل امروز حفاری قبر ها ارزشمند و بی دردسر برای حفاران دفینه می باشد.
بسیاری از حفاران گرفتن دفینه های اندک قبرها را به دفینه های بزرگ و بسیار سخت وزیری ترجیح می دهند چرا که عمق قبرها بسیار کم و از عوامل بازدارنده مثل تله فیزیکی و طلسم نیز استفاده نشده است.
