جوغن های گرد که به هدف مزار ساخته شده اند، راه حل های متفاوتی دارند. تعداد حلقه ها، جوغن بزرگ و در کنارش جوغن کوچک، جوغن داخل جوغن، خطوط و کانالهای کنار جوغن، بزرگی و عمق جوغن، فاصله بین جوغن هایی که در همان تخته سنگ پیدا شده اند، جوغن عمودی موجود روی دیوار )اسکنه کاری شده(، معانی تمامی اینها متفاوت می باشد. جوغن های گرد اگر چه به شکل حلقوی دیده می شوند، در اصل خیلی از آنها حلقوی نمی باشند. برای فهم این، به جای نگاه به نشانه باید آن را لمس کرد. اگر به قسمت درونی جوغنی که در هنگام نگاه کردن حلقوی دیده می شود، انگشتمان را بمالیم، متوجه مثلث می شویم. تعداد جوغن ها : در سنگ هایی که تعداد جوغن ها از یکی بیشتر باشد ، ابتدا به تعداد جوغن ها و به وجود اثر اسکنه در کنار جوغن دقت می کنیم.

اگر ۲ جوغن باشد، به طرف جوغن کوچک، و اگر ۳ جوغن باشد، V درست کرده و در طرف دهان بازش، به ۷ الی ۹ متری آن نگاه می شود. تعداد ۴ و یا بیشتر، به یک سیستم شمارش بستگی دارد، در اینجا جوغن متفاوت و جهت شرق مهم می باشد. تعداد ۶ و یا ۸ جوغن، ممکن است نشان وجود صندوق در اطراف باشد، باید دقت کرد که مکان هایی بین تخته سنگها برای ساخت صندوق وجود دارد یا نه.

جوغن داخل جوغن : تخته سنگها و سنگهایی که جوغن داخل جوغن دارند، به معنای اتاق هایی می باشد که به همدیگر راه دارند. این نشانه اغلب در سنگهای مزار اولی که پیدا شده دیده می شود، و به ما وجود دومین اتاق را نشان می دهد.

خطوط کنار جوغن : خطوط پیدا شده در کنار جوغن، نقش مهمی را درمورد جهت و مسافت بازی می کنند. در اینجا طول خطوط، و تعدادشان مهم می باشد. اگر خطوط مخلوط و از روی هم گذشته باشند، دفینه با توجه به باورهای عرفانی ساخته شده، منطقه طلسم شده است. بزرگی جوغن : بزرگی جوغن به طور مستقیم با رتبه مزار )فرد مرده( رابطه دارد، گاها عمق حکاکی عمق مزار را می دهد. مثال : اگر عمق حکاکی ۵ سانتی متر باشد، می توان فهمید که عمق مزار ۳- ۵ متر می باشد، این ممکن است برای هر جوغن صادق نباشد.

روش عمومی رمزگشایی بیشتر جوغن های گرد جفت، همانطور که در بیشتر جوغن های گرد می باشد، مزار است. ولی اینجا، نسبت به بقیه جوغن ها، اینچنین تضادی وجود دارد. در سه جوغن که به شکل دیگ سه پایه درست شده است، مزار تک وجود دارد، و در دو جوغن که کنار هم ساخته شده اند، دو مزار وجود دارد. مزار ها معمولا به موازات دو جوغن و به صورت غاری در تخته سنگ ساخته می شوند. در مکان هایی که این امکان وجود ندارد، یعنی در مکانهای که زمین نمکی دارند، تخته سنگ تراشیده شده و به صورت صندوقی دفن شده و یا کنار مزار که با سنگ پوشیده شده می باشد. اگر به منطقه برویم که دو جوغن دارد، پشتمان را به شرق می کنیم، و به سمت اولین مزار مناسب پیش می رویم.

این مزار در زمینی نا هموار و نزدیک آب می باشد. یعنی باید به کناره دره رفت. ولی باید تا جایی به کناره دره پیش رفت که رطوبت آب و یا سرریز شدنش نتواند مزار را تحت تاثیر قرار دهد. در اینجا، در کناره دره باید در نقطه ایی هم خط با جوغن، به دنبال مزار بود و باید ورودی را پیدا کرد. اگر ورودی در زیر خاک باشد، ساختار تخته سنگ بررسی شده و نقطه مناسب برای مزار انتخاب می شود، اگر ورودی روی سطح خاک باشد، قطعا قسمت ورودی با سنگهای بزرگی پوشیده شده است. و یا با یک دیوار مرزبندی شده است. از آنجایی که این مزارها ثروتمند نمی باشند، روی تخته سنگ مزار حکاکی وجود نداشته و ساده می باشند. در مزار یا دو نفر وجود دارد، یا دو مزار کنار هم می باشد…